Jesteś w:Ostatni dzwonek -> Kamienie na szaniec Czas, jak trafnie zauważyła Krystyna Heska-Kwaśniewicz, jest w utworze Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na szaniec” „elementem ukonkretniającym wydarzenia”. Akcja rozgrywa się w ciągu trzech lat i obejmuje okres od czerwca 1939 roku do 20 sierpnia 1943. Płaszczyznę temporalną rozdziału I, zatytułowanego „Słoneczne dni” można zaklasyfikować jako przedakcyjną. To w nim mowa o wycieczce przyjaciół z harcerstwa w góry: „W początkach czerwca 1939 roku cała grupa Buków spośród klasy maturzystów wyruszyła pod wodzą Zeusa na dziesięciodniową wycieczkę w Beskidy śląskie”. II. rozdział - „W burzy i we mgle” – to zapis osiemnastu miesięcy z życia bohaterów, a dokładnie od września 1939 roku do marca 1941. Ważnymi datami, będącymi jednocześnie swoistymi punktami odniesienia oraz otwierającymi czas akcji właściwej, są w nim: - wrzesień 1939 - „Wrzesień 1939 roku był jednym z najstraszniejszych polskich miesięcy”, obejmuje wiadomości o wybuchu wojny i podróży harcerzy z Warszawy, - początek października 1939 - powrót do stolicy, - koniec października 1939 - przyłączenie się „Buków” do PLAN-u, - grudzień 1939 – działania dywersyjne skierowane głównie na restauracje i dancingi, - styczeń 1940 – masowe aresztowania aktywistów PLAN-u, - jesień 1940 – początek nauki bohaterów w Szkole Budowy Maszyn, - marzec 1941 – rozpoczęcie współpracy z Małym Sabotażem. Z kolei rozdział „W służbie Małego Sabotażu” zamyka okres fabuły między wiosną 1941, a początkiem jesieni 1942 roku: - wiosna 1941 – działania skierowane przeciw fotografom ze stolicy, - 3 maja 1941 – rocznica uchwalenia Konstytucji 3 maja okazją do zawieszanie polskich flag, - 11 listopada 1941 – kolejna historyczna data pretekstem do pisania hasła: „Polska zwycięży!” wszędzie, gdzie tylko się da, - 11 lutego 1942 – oderwanie niemieckiej tablicy z pomnika twórcy teorii heliocentrycznej, Mikołaja Kopernika, - czerwiec 1942 – kolejna akcja sabotażowa, czyli ostemplowanie „Nowego Kuriera Warszawskiego”, - jesień 1942 - aresztowanie Jacka Tabęckiego, - wrzesień 1942 - zajęcia hufca Szarych rozdział, zatytułowany „Dywersja”, jest zapisem akcji sabotażystów od listopada 1942 do marca 1943 roku i zawiera takie daty, jak: - przełom 1942 i 1943 roku - wysadzanie torów kolejowych, -17 stycznia 1943 - zbiegnięcie Alka z ulicznej łapanki, - luty 1943 – przymusowa ucieczka z Brackiej. Rozdział „Pod Arsenałem” opisuje wydarzenia od 23 marca do 22 maja 1943 roku: - 23 marca - aresztowanie Rudego, - 26 marca – zrealizowanie akcji pod Arsenałem, - 30 marca - śmierć Alka i Rudego, - 30 kwietnia - rozstrzelania Schultza, - 22 maja 1943 - egzekucja Langego. Akcja przedostatniego rozdziału, noszącego tytuł „Celestynów”, rozpoczyna się i kończy w maju 1943 roku i dotyczy powstanie w getcie warszawskim oraz akcji pod tytułowym Celestynowem (20 maja 1943). Ostatni rozdział „Wielka gra” to zapis letnich akcji pod Czarnocinem oraz w Sieczychach oraz literackie świadectwo śmierci Zośki (20 sierpnia 1943). Miejscem akcji „Kamieni na szaniec” Kamiński uczynił przede wszystkim Warszawę. Jak trafnie zauważa znawczyni jego twórczości i miłośniczka dzieła, Krystyna Heska-Kwaśniewicz: „Pisarz każde zdarzenie zawsze bardzo dokładnie lokalizuje i w czasie, i w przestrzeni. Można z tą książką wędrować po Warszawie, śladami jej bohaterów; bez trudu odnajdziemy ulice, domy i miejsca opisane przez Kamińskiego, bo jest to nie tylko opowieść o ludziach, ale i o mieście. Warszawa żyje w Kamieniach; żyją jej ulice, place i mury. To one są przecież najbliższymi świadkami tego, co robią Szare Szeregi. Związanie tak bliskie akcji z konkretnymi miejscami jest ważne w aspekcie literackim, gdyż ukonkretnia wszystkie wydarzenia fabularne. Znamy zawsze miejsce i czas wydarzeń opisywanych przez autora” [K. Heska-Kwaśniewicz. „Wstęp [w:] A. Kamiński, „Kamienie na szaniec”, Warszawa 1995].strona: 1 2 Szybki test:Alek i Rudy umierają:a) 11 lutegob) 18 styczniac) 27 kwietniad) 30 marcaRozwiązanieOderwanie niemieckiej tablicy z pomnika Mikołaja Kopernika następuje:a) 30 marca 1942b) 3 maja 1942c) 11 lutego 1942d) 17 kwietnia 1942RozwiązanieAkcja Kamieni na szaniec toczy się;a) dwa latab) cztery latac) trzy latad) rokRozwiązanie Zobacz inne artykuły:InneCharakterystyka AlkaGeneza tytułu „Kamieni na szaniec”Biografia Aleksandra KamińskiegoSzczegółowe streszczenie „Kamieni na szaniec”Charakterystyka RudegoGeneza „Kamieni na szaniec”„Kamienie na szaniec” - krótkie streszczenieCharakterystyka ZośkiAkcja pod Arsenałem – streszczenieDokument epoki, czyli problematyka „Kamieni na szaniec”Charakterystyka pozostałych bohaterów „Kamieni na szaniec”Gatunek literacki, narracja, język i styl „Kamieni na szaniec”„Kamienie na szaniec” - plan wydarzeńSzczegółowy plan wydarzeń „Kamieni na szaniec”Losy Macieja Aleksego Dawidowskiego („Glisty”, „Alka”, „Kopernickiego”, „Koziorożca”)Wartości artystyczne argumentem za ponadczasowością „Kamieni na szaniec”Losy Jana Bytnara („Rudego”, „Janka”, „Krokodyla”)Krytyka literacka o „Kamieniach na szaniec”Słowniczek najważniejszych pojęć związanych z „Kamieniami na szaniec”Losy Tadeusza Zawadzkiego („Zośki”, „Tadeusza”, „Kotwickiego”, „Kajmana”, „Lecha Pomarańczowego”)BibliografiaNajważniejsze cytaty „Kamieni na szaniec”Czas i miejsce akcji „Kamieni na szaniec”Kalendarium twórczości Aleksandra KamińskiegoPartner serwisu: kontakt | polityka cookies
Wszystkie (37491) Banki Kamienie na szaniec. "Motor 30", kontynuował akcje dywersyjne wymierzone w niemiecki transport kolejowy. Już zimą 1943 w Grupach 22 stycznia 1943 r., powołano do życia Kierownictwo Dywersji Armii Krajowej, znane szerzej jako Kedyw. Okryło się ono chwałą dzięki szeregowi brawurowych akcji wykonanych przez najbardziej elitarne oddziały armii podziemnej… Geneza – zanim powstał Kedyw Po klęsce 1939 r. na terytorium okupowanej Polski powstała rozbudowana konspiracja podlegająca legalnym władzom Rzeczypospolitej: Służba Zwycięstwu Polski. Niedługo później przekształcono ją wpierw w Związek Walki Zbrojnej (ZWZ) a potem w Armię Krajową. Celem istnienia tych organizacji było przeprowadzenie powstania powszechnego na ziemiach polskich w dogodnym do tego momencie. Dla AK dywersja i sabotaż stanowiła element tzw. walki bieżącej, czyli wszelkich tych działań skierowanych przeciwko okupantom, które nie były bezpośrednio związane z przygotowaniami do powstania. W okresie od października 1939 r. do kwietnia 1940 r. dywersja była prowadzona w sposób doraźny. Sytuacja uległa zmianie w kwietniu 1940 r. kiedy to z rozkazu komendanta ZWZ płk. Stefana Roweckiego „Grota”, powołano do życia Związek Odwetu (ZO). W tym okresie dywersję starano się prowadzić tak, aby akty sabotażu i dywersji nie mogły być kojarzone z armią podziemną. Dla przykładu, najsłynniejszą akcję Związku Odwetu, akcję „Wieniec” – czyli uderzenie w infrastrukturę kolejową w rejonie Warszawy z października 1942 r., początkowo planowano synchronizować z sowieckim nalotem na Warszawę. Zakładano, że uda się w ten sposób stworzyć pozory, że akcja była dziełem sowieckich dywersantów. Kolejną organizacją dywersyjną utworzoną przez ZWZ AK był „Wachlarz”. Został on stworzony latem 1941 r. w związku z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej. Celem jego powołania było prowadzenie akcji dywersyjnej na szlakach zaopatrzeniowych armii niemieckiej walczącej w ZSRR oraz organizowanie osłony dla planowanego powstania. Jak widać jeszcze przed utworzeniem Kedywu, ZWZ AK prowadziło szeroko zakrojoną akcję sabotażowo-dywersyjną. W drugiej połowie 1942 r. sytuacja wojenna wymusiła na dowództwie AK wzmożenie akcji dywersyjnej. Aby podołać nowej sytuacji, pod koniec 1942 r. utworzono Kierownictwo Walki Konspiracyjnej (KWK), przekształcone później w Kierownictwo Walki Podziemnej. KWK miało koordynować kierunki działania w walce bieżącej, skupiając pod swoimi auspicjami struktury AK zajmujące się kontrwywiadem, propagandą i dywersją. Powstanie i zadania Kedyw powołano do życia rozkazem komendanta głównego Armii Krajowej z 22 stycznia 1943 r. Rozkaz gen. Stefana Roweckiego „Grota” ustanawiał komórki Kedywu na szczeblu Komendy Głównej (KG) oraz Okręgów AK – tworzono je przede wszystkim na bazie kadr Związku Odwetu i „Wachlarza”. Siły te wzmocniono innymi oddziałami, z których część dotychczas nie brała udziału w akcjach dywersyjnych. Faktycznie jednak prace organizacyjne trwały już od listopada 1942 r., kiedy to zaczęto tworzyć odpowiednie struktury przy komendach okręgów i obszarów AK. Kedyw dysponował własną, odrębną siecią łączności, co miało zabezpieczyć inne struktury ZWZ AK na wypadek wsypy w Kedywie. Wraz z powstaniem Kedywu zmieniło się podejście AK do dywersji. Akcje te miały zostać zintensyfikowane i prowadzone w sposób jawny, „pod szyldem” AK. Jak wspominał komendant główny AK, gen. Tadeusz Komorowski „Bór”: Wiadomości o naszych akcjach odwetowych [dywersyjnych – podawała prasa podziemna. Gestapo zawsze otrzymywało pocztą jeden egzemplarz takiego numeru. Do zadań Kedywu należało: planowanie i realizacja akcji dywersyjnych i sabotażowych, studia nad metodami i sposobami organizowania akcji dywersyjnych, sabotażowych i partyzanckich, opracowywanie oraz wydawanie wytycznych i instrukcji, szkolenie dowódców zespołów i patroli dywersyjnych oraz instruktorów technicznych (w okresie do lipca 1944 r. kursy dywersyjne organizowane przez Kedyw KG ukończyło 1200 słuchaczy!), badanie i opiniowanie materiałów, sprzętu i pomysłów w zakresie akcji sabotażowo-dywersyjnej, organizowanie oddziałów partyzanckich, centralna produkcja środków walki sabotażowo-dywersyjnej (głównie granatów i zapalników). Kadra Działalność dywersyjna wymagała wykształcenia w oddziałach konspiracyjnych specyficznych metod walki oraz obsadzenia ich specjalnie przeszkoloną, doborową kadrą oficerską. W tym celu przerzucano do Polski z Anglii specjalnie przeszkolonych oficerów Polskich Sił Zbrojnych – cichociemnych. Oficerowie ci przechodzili wyczerpujące i wszechstronne wyszkolenie ( 27 ukończyło kurs wyrabiania materiałów wybuchowych domowymi sposobami). O elitarności programu szkolenia cichociemnych niech świadczy choć fakt, że na 2413 kandydatów na cichociemnych, szkolenie ukończyło i zostało zrzuconych do Polski jedynie 316 osób. Nic więc dziwnego, że to właśnie takich patronów obrała sobie jedna z najlepszych na świecie jednostek specjalnych – Jednostka Wojskowa „Grom”. Po szkoleniu cichociemni byli przerzucani drogą lotniczą do Polski i otrzymywali przydziały w AK na różnych odcinkach walki ( wywiad, łączność, dywersja). 27 skoczków trafiło do Kedywu z „Wachlarza”, a 6 cichociemnych ze Związku Odwetu. Przydział do Kedywu otrzymało także kolejnych 113 skoczków (z czego 20 bezpośredni do oddziałów partyzanckich). Oznacza to, że z 316 cichociemnych blisko połowa, bo aż 146, działała w Kierownictwie Dywersji. Cichociemni udowodnili swoje wysokie kwalifikacje nie tylko z bronią w ręku – stanowili oni znakomitą kadrę instruktorską szkoląc żołnierzy AK. Niezwykle wartościową część kadry Kedywu stanowili harcerze z Szarych Szeregów. Któż z nas nie zna bohaterów „Kamieni na szaniec” Aleksandra Kamińskiego, którzy działali w Kedywie - Janka Bytnara „Rudego” czy Tadeusza Zawdzkiego „Zośki”? Udział harcerzy w Kedywie był szczególnie znaczący w Okręgu Warszawskim oraz w oddziałach Kedywu KG AK. Na bazie Grup Szturmowych Szarych Szeregów utworzono bataliony „Zośka” oraz „Parasol”, wchodzące w skład powstańczego Zgrupowania „Radosław”. W Polsce dywersja skierowana była głównie przeciw transportom kolejowym zmierzającym na front wschodni. Z tego względu Kedyw przywiązywał szczególną wagę do tworzenia oddziałów dywersyjnych i wywiadowczych złożonych z kolejarzy. Formacje takie zorganizowano na terenie kilku okręgów, Obszaru Warszawskiego, Okręgu Lublin i Kraków. W 1943 r. w tych rejonach kraju w których warunki na to pozwalały, AK utworzyła oddziały partyzanckie. Oficerowie Kedywu w wielu okręgach byli inicjatorami oraz dowódcami takich grup. Wedle ocen badaczy stan liczebny wszystkich oddziałów partyzanckich AK w sierpniu 1943 r. wynosił 2 tys. ludzi. Oddziały partyzanckie tworzono często z tzw. „spalonych” członków konspiracji – ludzi którzy musieli ukrywać w obawie przed aresztowaniem. Nie jesteśmy dziś w stanie podać dokładnej liczby żołnierzy AK działających w Kedywie. Siły Kedywu Okręgu Warszawskiego szacowane są na 750-800 ludzi, lecz w większości okręgów i obszarów stany osobowe były skromniejsze. Jednak mimo tego należy przypuszczać, że Kedyw AK liczył w całym kraju ponad 3 tys. konspiratorów. Nie tylko Warszawa W świadomości historycznej społeczeństwa Kedyw łączony jest przede wszystkim z akcjami przeprowadzonymi w rejonie Warszawy. Były to jednak struktury które objęły swoim zasięgiem niemal całe terytorium przedwojennej Polski. Na terenie Obszaru Warszawskiego AK (patrz mapa) prowadzono liczne akacje przeciw transportom kolejowym wroga oraz niemieckim urzędom pracy, utrudniając tym samym Niemcom wywożenie ludności Polskiej do pracy przymusowej. Na całym tym terenie, w niemal każdym obwodzie utworzono także oddziały lotne i partyzanckie. W Okręgu AK Łódź rozwój Kedywu związany był z działalnością dwóch cichociemnych - por. Adama Trybusa „Gaj” i por. Artura Linowskiego „Karp”. W oparciu o siły Kedywu Okręgu zorganizowano pięć oddziałów partyzanckich - „Wicher”, „Burza”, „Grom”, „Błyskawica” i „Zryw”. Oddziały te stanowiły trzon 25 pułku piechoty AK, który brał udział w akcji „Burza”. W Okręgu AK Radom-Kielce warunki naturalne szczególnie sprzyjały rozwijaniu partyzantki. Na terenie Okręgu działały łącznie 33 oddziały dywersyjne i partyzanckie AK, w tym legendarny oddział dowodzony przez cichociemnego por. Jana Piwnika „Ponurego”. Na przełomie 1943 i 1944 r. liczebność oddziałów partyzanckich wynosiła tutaj 650 ludzi. W trakcie akcji „Burza” wzrosła do pięciu tysięcy ludzi. Teren Krakowa, za sprawą dużego nasycenia siłami niemieckimi, był dla odmiany szczególnie trudny w prowadzeniu działań dywersyjnych. Pomimo tego, w Okręgu AK Kraków prowadzono z powodzeniem akcje dywersyjne i sabotażowe, w tym rozbicie więzienia w Jaśle oraz akcję „Jula”. Oddziały Kedywu stanowiły również wartościowe kadry dla sformowanej w czasie akcji „Burza” 106 Dywizji Piechoty AK. W Okręgu AK Lublin dywersja przybrała większe natężenie przede wszystkim w rejonie Puław i Lublina. Wysiedlenia na Zamojszczyźnie zainicjowane jesienią 1942 r. sprawiły, że część oficerów skierowanych do rozwijania Kedywu na terenie Okręgu brała aktywny udział w walkach w obronie ludności polskiej oraz działalności oddziałów partyzanckich. Podobnie było na Wołyniu, gdzie rzezie ludności polskiej dokonywane przez nacjonalistów ukraińskich zmusiły do porzucenia akcji dywersyjnych na rzecz tworzenia samoobrony ludności polskiej. Kedyw Okręgu Polesie, Nowogródek i Wilno wspierał głównie rozwijanie oddziałów partyzanckich. Na Polesiu udało się zorganizować 30 Dywizję Piechoty AK, natomiast oddziały partyzanckie z Nowogródczyzny i Wileńszczyzny brały udział w wyzwalaniu Wilna – operacji „Ostra Brama”. Konspiracja w Okręgach AK Wołyń, Polesie i Nowogródek była zaopatrywana w broń przez podlegającą pod Kedyw KG Centralę Zaopatrzenia Terenu. Z kadr tej ostatniej utworzono w okresie Powstania Warszawskiego batalion „Czata 49”. Kedyw Obszaru Lwów, w skład którego wchodziły Okręg AK Lwów, Tarnopol i Stanisławów, działał w niekorzystnych warunkach, spowodowanych przede wszystkim aktywnością oddziałów nacjonalistów ukraińskich. Pomimo tego, prowadzono tam aktywne działania dywersyjne doprowadzając do wykolejenia pięćdziesięciu pięciu transportów kolejowych w samej tylko pierwszej połowie 1944 r. Czyniono także starania zorganizowania Kedywu na terenie Obszaru Zachodniego (Okręg AK Pomorze oraz Poznań) i Okręgu AK Śląsk, czyli terenów Polski włączonych bezpośrednio do III Rzeszy. W wypadku Obszaru Zachodniego, nie udało się jednak przerzucić grup oficerów Kedywu. W ogniu walki Odziały podlegające Kierownictwu Dywersji mają na swoim koncie szereg brawurowych akcji. Oto kilka z nich: Akcja „Arsenał” – uwolnienie więźniów przewożonych z al. Szucha na Pawiak, przeprowadzona 26 marca 1943 r. przez Grupy Szturmowe Szarych Szeregów, podlegające Kedywowi. Jest to jedna z najbardziej znanych akcji polskiego Podziemia. Akcja została opisana w książkach Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na Szaniec” oraz Stanisława Broniewskiego „Akcja pod Arsenałem”. W oparciu o te wydarzenia w 1977 r. nakręcony został również film w reżyserii Jana Łomnickiego pt. „Akcja pod Arsenałem”. Akcja „Celestynów” – odbicie z pociągu czterdziestu dziewięciu więźniów wiezionych do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Akcję przeprowadzono 20 maja 1943 r. przez oddział warszawskiego Kedywu. Akcja pod Łęczną - zatrzymanie i ostrzelanie dwóch pociągów pośpiesznych na linii Warszawa Kraków przeprowadzona w nocy 2/3 lipca przez partyzantów ze zgrupowania por. Jana Piwnika „Ponurego”. W wyniku ataku zabito, bądź raniono pięćdziesięciu Niemców. W ramach represji za akcję partyzantów okupant spacyfikował wieś Michniów, stanowiącą jedną z baz zgrupowania. W odwecie „Ponury” na czele grupki swoich ludzi w nocy z 12 na 13 lipca 1943 r. zatrzymał kolejny pociąg pospieszny na linii Kraków-Warszawa. Partyzanci wdarli się do pociągu strzelając do każdego Niemca znajdującego się wewnątrz. W wyniku akcji zabito bądź raniono siedemdziesięciu Niemców. Akcja „Pensjonat” – rozbicie więzienia w Jaśle, przeprowadzone przez oddziały Kedywu Podokręgu Rzeszów w nocy z 5 na 6 sierpnia 1943 r. Uwolniono wówczas ponad stu dwudziestu więźniów. Akcja „Góral” – przejęcie transportu pieniędzy dokonane 12 sierpnia 1943 r. przez oddziały Kedywu w rejonie Placu Zamkowego w Warszawie. W wyniku akcji zdobyto ogromną wówczas sumę 100 mln złotych. Wybitny historyk Tomasz Strzembosz uznał ją za jedną z najlepiej przeprowadzonych akcji zbrojnych ruchu oporu w całej okupowanej Europie. Podpalenie składu paliwa na ul Gniewkowskiej – zniszczenie składu materiałów pędnych na warszawskiej Woli, przeprowadzone 31 lipca 1943 r. Akcja została wykonana przez oddział warszawskiego Kedywu po dowództwem ppor. Stanisława Sosabowskiego „Stasinka”, syna gen. Stanisława Sosabowskiego, dowódcy Samodzielnej Brygady Spadochronowej. Opanowanie Końskich – opanowanie miejscowości Końskie w czwartą rocznicę wybuchu wojny, w nocy z 31 sierpnia na 1 września 1943 r. przez oddział partyzancki cichociemnego, ppor. Waldemara Szwieca „Robot”. Oddział zlikwidował pięciu konfidentów i zaopatrzył się w lokalnych magazynach. Akcja „Szymanów” – wykolejenie niemieckiego pociągu poprowadzone w nocy z 21/22 listopada 1943 r. pod Szymanowem na linii Warszawa Łowicz. W wyniku akcji zginęło, bądź odniosło rany stu Niemców. Akcja „Taśma” – uderzenie w niemieckie posterunki graniczne w Generalnym Gubernatorstwie. W jej wyniku rozbito trzynaście posterunków granicznych. W ataku na posterunek graniczny w Sieczychach koło Wyszkowa w nocy z 20 na 21 sierpnia poległ ppor. Tadeusz Zawadzki „Zośka”. Akcja „Główki” – zainicjowana jesienią 1943 r. akcja mająca na celu likwidacje szefów aparatu okupacyjnego w Generalnym Gubernatorstwie, którym udowodniono zbrodnie na narodzie polskim. Armia Krajowa sporządziła listę stu nazwisk funkcjonariuszy niemieckich przeznaczonych do likwidacji. W ramach tej akcji dokonano zamachów na wysokiej rangi esesmanów - Franza Kutscherę oraz Wilhelma Koppe. Akcja „Polowanie” – ostrzelanie samochodów niemieckich dygnitarzy wracających z polowania przeprowadzony 8 stycznia 1944 r. pod Warszawą. Nie udało się jednak zlikwidować żadnego z dygnitarzy. Akcję przeprowadzono w ramach akcji „Główki”. Kolejnego ataku na dygnitarzy niemieckich w ramach tej akcji dokonał krakowski Kedyw nocą z 29 na 30 stycznia 1944 r. ostrzeliwujące koło Grodkowic pociąg w którym podróżował gubernator GG Hans Frank. Akcja „Kutschera” – udany zamach na Franza Kutscherę, wysokiego funkcjonariusza SS, przeprowadzony w dniu 1 lutego 1944 r. w Warszawie. Na podstawie przebiegu akcji „Kutschera” postał polski film fabularny „Zamach” w reżyserii Jerzego Passendorfera z 1959 r. Akcja „Koppe” – nieudany zamach na Wilhelma Koppe, wysokiej rangi dowódcę SS i Policji w Generalnym Gubernatorstwie. Akcja została przeprowadzona przez Oddział Dyspozycyjny KG AK „Parasol” w Krakowie 11 lipca 1944 r. Akcja „Jula” – wysadzenie trzech mostów w rejonie Tyńczy, Rogoźna oraz Nowosielec na Podkarpaciu, przeprowadzona w dniach 5/6 i 8/9 kwietnia 1944 r. Miała na celu zademonstrowanie Brytyjczykom efektywności działań Armii Krajowej. W akcji brały udział oddziały Kedywu Podokręgu Rzeszów oraz minerzy z Batalionu „Zośka” Kedywu KG. Akcja „Bielany” - zniszczenie niemieckich samolotów transportowych na lotnisku w warszawskich Bielanach przeprowadzone w nocy 3/4 maja 1944 r. W akcji wziął udział Oddział Dyspozycyjny Kedywu KG AK „Osjan”. W wyniku akcji zniszczono pięć samolotów i uszkodzono trzy kolejne. Napad na Bank Emisyjny w Krakowie – przeprowadzony w dniu 6 grudnia 1944 r. przez krakowski Kedyw. Podane powyżej akcje to tylko niewielki wycinek działań Kedywu. W okresie od 1 stycznia 1941 r. do 30 czerwca 1944 r. w wyniku walki bieżącej: wykolejono 732 oraz podpalono 443 transporty kolejowe, uszkodzono 6900 parowozów, wysadzono 38 mostów, zniszczono 4300 samochodów wojskowych, spalono 120 magazynów i 8 składów wojskowych, zniszczono 28 samolotów, uszkodzono 19 tys. wagonów kolejowych, zniszczono 1100 cystern benzyny, wykonano 5700 zamachów na Niemców, wykonano ponad 25 tys. innych akcji i aktów sabotażu, W okresie od stycznia do czerwca 1944 r. zlikwidowano także 769 agentów Gestapo – wielu z nich zostało zlikwidowanych przez oddziały Kedywu. Różne przedsięwzięcia organizowane przez AK wymagały transportu samochodowego. Kedyw, zwłaszcza ten warszawski, wyspecjalizował się w kradzieżach niemieckich samochodów wojskowych. Doszło nawet do tego, że oddziałom Kedywu udało się ukraść z warsztatów remontowych niemiecki samochód pancerny (sic!). Na tym nie kończy się obszerna lista zadań do których angażowanych był Kedyw. Do zadań realizowanych przez te formacje należała także walki z bandytyzmem czy bimbrownictwem. Oddziały podlegające Kedywowi mają także na swoim koncie liczne ataki na posterunki żandarmerii, policji porządkowej oraz urzędy niemieckie. Żołnierze Kedywu brali również czynny udział w transportowaniu broni z zagrożonych magazynów i skrytek AK oraz w akcjach dozbrajania się kosztem oddziałów niemieckich. Kierownictwo Dywersji AK było jedną z najbardziej aktywnych struktur AK, a powyższy tekst zarysował jedynie pokrótce wybrane aspekty jego niezwykle szeroko zakrojonej działalności. Kedyw był zapewne najlepiej zorganizowaną organizacją dywersyjną okupowanej Europy. Autorem artykułu Kedyw - elitarne oddziały Armii Krajowej jest Grzegorz Rutkowski. Materiał został opublikowany na licencji CC BY-SANiestety, zmarł on później w wyniku ran zadanych na torturach. Wydarzenie to stało się kanwą dla licznych opowieści, w tym osią książki „Kamienie na Szaniec”, znanej lektury szkolnej. Akcje dywersyjne nie zawsze oznaczały bezpośrednią walkę z wrogiem.
Najważniejsza lektura Kto z nas nie zna przygód walecznych i buntowniczych młodych ludzi, którzy za szybko musieli dorosnąć? Nie nadużywajmy tutaj słowa “lektura”, ponieważ wielu źle się ono kojarzy, głównie z byciem zmuszanym do czytania tego czego czytać nie za bardzo się chciało. I pomimo że “kamienie na szaniec” będziemy nazywać mianem książki, powinniśmy najpierw przypomnieć sobie, że jest to właśnie lektura, a tak właściwie jedna z najważniejszych, które przewinęły się nam przez wszystkie lata szkolne. Może wtedy stwierdziliśmy, że tego nie przeczytamy, że nie chcemy, że nie warto. Teraz, po latach mamy szanse to nadrobić i zrozumieć przekaz napisany przez Aleksandra Kamińskiego. Zdecydowanie nigdy nie jest za późno. Trzech młodych, trzech dumnych z tego kim są Zośka, Rudy, Alek. Prawdziwe imiona i nazwiska tych trzech chłopaków, o bardzo unikalnych pseudonimach, poznacie gdy zaczniecie czytać “kamienie na szaniec”. Byli przyjaciółmi należącymi do Warszawskiej Drużyny Harcerskiej, a w czasach, w których przyszło im żyć, ich przyjaźń przeszła prawdziwą próbę wiary i zaufania. A w jakich czasach się to wszystko dzieje? Podczas II Wojny Światowej w kraju, w naszym kraju, okupowanym przez Niemców. Książka zawiera w sobie wiele wątków pokazujących ich walkę o wolność, pokazujących ich bunt, niechęć, niegodzenie się na to co się dzieje i jak ludzie są traktowani. Prowadzili walkę konspiracyjną, poświęcali się, ukazywali swój patriotyzm i wiarę. Walczyli, pomimo że nie powinni tego robić, nie powinni być do tego zmuszeni. Ci chłopcy dopiero co zdali maturę. Powinni iść na studia, powinni się bawić bez używania broni, powinni móc kochać bez ciągłych myśli, że za moment mogą stracić tą ukochaną osobę. Aleksander Kamiński, czyli autor tej właśnie powieści udokumentował to wszystko i pozostawił w formie słów na papierze, które dzisiaj mają służyć za przykład dla młodych ludzi. “Tylko odwaga i zdecydowanie połączone ze spokojem i trzeźwością dają powodzenie” Powyższy cytat pochodzi z powieści napisanej przez Aleksandra Kamińskiego pt. “Kamienie na szaniec” i jest kwintesencją tego, jacy byli Zośka, Rudy i Alek i inni młodzi, którzy walczyli i ginęli, którzy już w tak młodym wieku stawali twarzą w twarz ze śmiercią, którzy zamiast swojej przyszłości, po cichu planowali już swoją śmierć. Byli odważni i zdecydowani w swoich działaniach i ideach, a przy tym bardzo spokojni, czasami nawet pewni przegranej, ale wiedzący, że walczyć należy do końca. To właśnie takiego walecznego ducha powinna pokazać nam dana książka, obudzić w nas tego ducha walki i pewność siebie i wcale nie musi być to w czasach wojny. To może być podczas pracy lub podczas dawania tej powieści jako przykładu w rozprawce na egzaminie, czy maturze. Aleksandra Kamińskiego i “kamienie na szaniec” trudno wymazać z pamięci.Świat przedstawiony. Kamienie na szaniec Akcje dywersyjne Postacie Prezentacja - Jakub Lewucha To harcerstwo walczące w konspiracji w czasie II wojny światowej ,w którego skład wchodziły trzy grupy : Grupy Szturmowe ( GS) , Bojowa Szkoła ( BS) i Zawisza. Grupy Szturmowe i Bojowa Szkoła weszły później.
Liczba wyników dla zapytania 'kamienie na szaniec akcje sa': 10000+ Kamienie na szaniec - akcje dywersyjne Sortowanie według grupwg Annakruk983 Klasa 7 Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec - akcje dywersyjne Sortowanie według grupwg Lekcjepaniagnieszki Klasa 7 Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec - akcje sabotażowe i dywersyjne Połącz w parywg Meluapaniodpolskiego Klasa 7 Klasa 8 do egzaminu Polski lektury Kamienie na szaniec - test Testwg Piotrbachonski Klasa 8 "Kamienie na szaniec" - bohaterowie Podziel na kategoriewg Edytalesiewicz Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec Sortowanie według grupwg Amdobrowolsk Kamienie na szaniec - daty Połącz w parywg Kmajchrowicz198 Klasa 7 Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec - słowniczek Połącz w parywg Meluapaniodpolskiego Klasa 7 Klasa 8 do egzaminu Polski lektury Kamienie na szaniec Krzyżówkawg Akrotofil13 Kamienie na szaniec Koło fortunywg Kasiaburzynska9 Kamienie na szaniec Sortowanie według grupwg Monikahk Klasa 7 Klasa 8 Polski Test- Kamienie na szaniec Testwg Ekwiatkowska Klasa 7 Klasa 8 Polski "Kamienie na szaniec" Ustawianie w kolejnościwg Anitaczku Klasa 8 Polski "Kamienie na szaniec" - skojarzenia Losowe kartywg Joanna273 Klasa 7 Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec - podstawowe terminy Anagramwg Zuzannakrótki Kamienie na Szaniec Krzyżówkawg Juliastanuch30 Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 Kamienie na Szaniec Testwg Mikolajg2008 Klasa 8 Polski Kamienie na Szaniec Testwg Zuzanna278 Kamienie na szaniec - bohaterowie Sortowanie według grupwg Lekcjepaniagnieszki Klasa 7 Klasa 8 Polski "Kamienie na szaniec" - wydarzenia Ustawianie w kolejnościwg Joanna273 Klasa 7 Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec Testwg Zakrzewska Klasa 8 Kamienie na szaniec skojarzenia Losowe kartywg Karolinacichosz Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec Testwg Nowickaiga Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec - Brakujące słowo. Brakujące słowowg 11ania Klasa 7 Klasa 8 Gimnazjum Dorośli Liceum Technikum Polski "Kamienie na szaniec" Krzyżówkawg Cara27062006 Klasa 7 Polski "Kamienie na szaniec"- organizacje Połącz w parywg Jpolskibp Klasa 7 Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec Labiryntwg Emilia8s Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec Odkryj kartywg Agatajudkowiak "Kamienie na szaniec" Krzyżówkawg Joannaguze40 Kamienie na szaniec Testwg U43711681 "Kamienie na szaniec" - pojęcia Połącz w parywg Babaodpolskiego Klasa 8 Polski "Kamienie na szaniec" - kartkówka Labiryntwg Hannakwasny3 Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec - bohaterowie. Sortowanie według grupwg Granjus78 Klasa 8 Polski Egzamin ósmoklasisty. Kamienie na szaniec Koło fortunywg Paniodpolskiego1 Klasa 8 Polski Motywy - "Kamienie na szaniec". Odkryj kartywg Nataliani Klasa 7 Klasa 8 Kamienie na szaniec Koło fortunywg Beatasam Kamienie na szaniec - rozsypanka Porządkowaniewg Jpociecha25 Kamienie na szaniec Testwg Patryk77 "Kamienie na szaniec" Losowe kartywg Joanna273 Klasa 7 Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec - słowniczek Połącz w parywg Joannaguze40 Kamienie na szaniec - test Testwg Migdal1 Klasa 8 Polski "Kamienie na szaniec" Krzyżówkawg Kamieniekrzyzówka Test klasa 8- Kamienie na szaniec Testwg Dl30 Klasa 8 Polski "Kamienie na szaniec" - skojarzenia Losowe kartywg Magdalena320 Klasa 7 Polski Kamienie na szaniec Brakujące słowowg Marytorzewska Klasa 8 Kamienie na szaniec Brakujące słowowg Amdobrowolsk obrazkowe "Kamienie na szaniec" Losowe kartywg Natalia42 Kamienie na szaniec. Brakujące słowowg Granjus78 Klasa 8 Polski Egzamin ósmoklasisty. Kamienie na szaniec Testwg Deleteuser Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec Teleturniejwg Zuziulek07 Podsumowanie -"Kamienie na szaniec" Odkryj kartywg Bielecjustyna1 Kamienie na szaniec Znajdź słowowg Paniodpolskiego1 Klasa 8 Polski Kamienie na Szaniec Sortowanie według grupwg Mateuszbasa Kamienie na Szaniec Koło fortunywg Szydlikjakub Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec Testwg Iga74 Sortowanie "Kamienie na Szaniec" Sortowanie według grupwg Mikolaj8c Klasa 8 Polski Kamienie na szaniec Testwg Hpiotrowskaa kamienie na szaniec Prawda czy fałszwg Stolarczykweron Klasa 7 Klasa 8 Polski kamienie na szaniec Krzyżówkawg Uminskiemanuel Klasa 8 Gimnazjum Kamienie na szaniec - test Testwg Agwenda
. 228 119 232 161 77 145 466 253
wszystkie akcje dywersyjne kamienie na szaniec
