🌑 Mąż Mnie Nie Wspiera

Nie przeżywaj, nie rozpaczaj, nic to nie da. Nie zamartwiaj się, bo też to nic nie da. Ciesz się, że mąż cię kocha, wspiera. To jest najważniejsze. Nie wyszłaś za jego rodzinę, oni nie muszą cię lubić /choć byłoby miło / Wyszłaś za chłopaka, który cię akceptuje. A kontakty z rodziną, ogranicz do niezbędnego minimum.

Rysunek: genialny Marek Raczkowski Mówiąc “partner” nie mam na myśli partnera biznesowego, który również może być źródłem frustracji i kamieniem u szyi, tylko życiowego partnera – chłopaka, męża, konkubenta nawet, bliską nam osobę, od której oczekujemy wchodząc na biznesową ścieżkę, że przynajmniej nie będzie nam rzucał kłód pod nogi. A najfajniej by było gdyby był naszym największym kibicem. Najfajniej by było gdyby wierzył w nasz biznes bardziej, niż w swoją ulubioną drużynę. Trzymał za nas kciuki, kiedy mamy doła, mówił: „Nie przejmuj się kochanie, Steve’owi Jobsowi zajęło kilka lat zanim połączył swoje kropki”, a kiedy stuka nam okrągła liczba fanów na Facebooku, otwierał szampana. Najczęściej jednak, a mówię to na podstawie wieloletnich obserwacji sytuacja ma się zgoła inaczej. Nasz partner potrafi jak nikt inny, mimochodem, podczas obiadu niedzielnego, podciąć nam skrzydła jednym wprawnym ruchem, zasiać w nas wątpliwość, dopytywać czy aby na pewno to co robimy ma sens, następnie dobitnie pokazać nam, że sensu to nie ma, skrytykować nasz pomysł z góry na dół, a następnie zapytać czy została jeszcze może jakaś dokładka lasagni. Co robić w takich sytuacjach? Wystawiać partnerowi walizki za drzwi, drzeć się, foszyć, ignorować, udawać że nic się nie stało, szukać pocieszenia w kręgu koleżanek? Obawiam się, że żadna z powyższych strategii nie jest optymalna. Biznes jest cudownym nauczycielem rozwoju osobistego i papierkiem lakmusowym dla prawdy. Jeżeli związałaś się z niewłaściwym mężczyzną, to może to wyjść na jaw właśnie w momencie, kiedy zaczniesz zakładać własny biznes. Ale przyjmijmy, że mężczyzna jest właściwy. Co w takim razie? Na początek dwie myśli: Mężczyźni chcą nas często uchronić przed porażką. Ich brak wsparcia może wypływać z tego, że oceniają sytuację w którą się angażujemy jako ryzykowną. I nieco niezdarnie usiłują nam powiedzieć, żebyśmy uważały na siebie. W świecie biznesu zachodzą teraz gigantyczne zmiany. Wartości uznawane tradycyjnie za kobiece takie jak empatia, słuchanie, dzielenie się, komunikacja stają się dziś kluczowe do odniesienia sukcesu. Zatem bardzo możliwe, że twoje pomysły, jeśli są właśnie w takim duchu, są bardzo na czasie. Ale nie wszyscy jeszcze to rozumieją. I twój partner może po prostu nie widzieć potencjału twojego stylu myślenia. Ok, nie chcę jednak ani tłumaczyć mężczyzn, ani sugerować, że każdy twój pomysł jest na wagę złota, a twój domowy samiec po prostu tego nie widzi, bo jest samczo ograniczony. Chcę zrobić efektowną woltę w powietrzu, podniebne salto mortale i wylądować w zupełnie innym punkcie. Oto on: Złociutka, potraktuj proszę ów stan rzeczy jako część czegoś, co nazywam „biznes syndromem”, który polega na tym, że prowadząc własny biznes jest się wystawionym na ciągłą emocjonalną presję. Powtórzę. Ciągłą emocjonalną presję. Jest ona nie do zniesienia dla większości ludzi i dlatego większość ludzi nie prowadzi własnych prosperujących biznesów. Nie z braku pomysłów, albo braku specjalnych programów pomocowych przeprowadzanych przez specjalnie w tym celu powołane jednostki samorządowe. Praca na etacie jest dla wielu osób atrakcyjna, ponieważ presja emocjonalna jest inaczej rozłożona. I sporo tej presji spoczywa na szefie i kadrze zarządzającej. Im prędzej to zobaczysz, zrozumiesz i zaakceptujesz, tym łatwiej ci będzie z tą presją. Nie ma idealnych warunków. Albo inaczej – idealne warunki wcale nie gwarantują sukcesu. Częścią tych nieidealnych warunków jest brak wsparcia od najbliższych, którzy nas kochają i życzą nam jak najlepiej. Co możesz zrobić w takiej sytuacji, żeby poczuć się lepiej: Mów, tłumacz, wyjaśniaj. Dlaczego to co robisz jest dla ciebie ważne. Dlaczego w to wierzysz. Dlaczego wsparcie jest dla ciebie istotne. Nie oczekuj natychmiastowych efektów. Zadaj sobie pytanie jak rozumiesz “wsparcie” i czego konkretnie oczekujesz. Być może twój partner rozumie wsparcie inaczej niż ty. Posłuchaj uważnie, co ukryte jest „pod” komunikatem lub zachowaniem, które oceniasz jako mało wspierające. Zawsze możesz też dopytać. Słuchaj tych komunikatów i naucz się wyławiać z nich to, co jest dla ciebie rozwijające. Być może coś, czego nie chcesz usłyszeć, jest czymś czemu warto przyjrzeć się na spokojnie. Poszukaj wsparcia poza domem. Załóż prywatny krąg wsparcia razem z kobietami, które zakładają własne biznesy i są z tej samej bajki co ty. Nie oczekuj, że najbliżsi będą tutaj największą podporą. PS. Mój partner leży na kanapie i zagląda mi przez ramię. Ironizuje na temat tego artykułu. Sugeruje, że najważniejszą rzeczą, jaką powinna zrobić kobieta której partner jej nie wspiera to po prostu “zrobić coś, żeby było inaczej, a nie narzekać”. Ale co, pytam ja. Nie chodzi o to żeby wypinać na faceta dupę, mówi. Chociaż … (po chwili dodaje) to nie jest takie najgorsze z punktu widzenia faceta. Tylko zależy jak się wypina. (D. podczas autoryzacji cytatów podkreśla, że nie widać, że robił sobie żarty i że wychodzi na szowinistę. Ja tylko cytuję – krzyczę ja. Ale dobrze, podkreślam dla spokoju sumienia – D. żartował…) Ale potem dodał coś odkrywczego. Powiedział, że dla mężczyzn “wspierać” oznacza “dawać rady, wskazywać dziury w całym, mówić co by się zrobiło na miejscu drugiej osoby”, a dla kobiet “wspierać” oznacza “wysłuchać”. Coś w tym jest. No dobrze, a jakie są twoje doświadczenia w tym temacie? Co TY rozumiesz poprzez wsparcie ? Czego oczekujesz od swojego mężczyzny? Dostajesz to? A jeśli nie, to jak sobie z tym radzisz? A może masz jakąś dobrą radę? Podziel się!

^{Ale nie zauważa, że dziewczynki dzięki temu mają co chwilę nowe ubrania i zabawki, że jeździmy na darmowe wakacje i wymieniliśmy sprzęty w domu za zrobienie kilku zdjęć. Nie chcę rezygnować z Instagrama. To już moja marka osobista. Myślę nawet o wydaniu własnych produktów wirtualnych i ich sprzedaży. Ale mąż mnie nie wspiera.}

Badania pokazują, że masz mniejszą szansę na zawodowy sukces, jeśli Twój partner Cię nie wspiera i nie ma cech, które pozwolą Ci na osiągnięcie poczucia bezpieczeństwa. Intuicyjnie to przeczuwamy – w końcu budowanie zawodowej pozycji i biznesu to nieskończone źródło stresu, ryzyko wystawiania się na krytykę i konieczność funkcjonowania w realiach konkurencji. Jeśli po zamknięciu drzwi własnego domu pojawia się nowy wymiar konkurencyjności i konieczność walki – trudno znaleźć siłę i spokój, by poradzić sobie z wyzwaniami stricte zawodowymi. Tylko skąd wiedzieć, jak okazywać wsparcie, skoro nikt nas tego nie uczy? Jedną z głównych przyczyn naszego zainteresowania pracą nad partnerską relacją była niepokojąca obserwacja otoczenia i realnego wpływu relacji na poziom życia, rozwój osobisty, zawodowy i samoocenę. Kobiety, które mimo potencjału i talentu zawsze pozostawały w cieniu męża i dzieci. Mężczyźni z ogromną wiedzą i doświadczeniem, którzy przez całe życie tkwili w pracy poniżej oczekiwań – ze strachu przed zmianą lub z powodu kompleksów. Nieukrywany niepokój partnera, kiedy zaczynasz się intensywnie rozwijać lub gdy Twoje dochody rosną nieporównywalnie szybciej. Środowisko najbliższej relacji zaraz po doświadczeniach z dzieciństwa i okresu dojrzewania kształtuje nasze poczucie własnej wartości i na przygotowanym przez rodzinę płótnie pisze dalszą część tej historii – oczywiście z naszym żywym udziałem. Bo wybór partnera i codzienna praca nad relacją to jedne z najważniejszych decyzji rzutujących na rozwój zawodowy i osiągnięcie sukcesu. To przedmiot, którego brakuje w niemal wszystkich szkołach i uczelniach biznesowych na partnera a zawodowy sukces Jedną z moich ulubionych anegdot jest historia opowiadana przez Michelle Obamę, kiedy to pewnego razu wybrali się z mężem do restauracji. Właściciel lokalu poprosił Michelle o rozmowę w cztery oczy, przez chwilę dyskutowali. Kiedy Barack Obama zapytał, o co chodziło – Michelle odpowiedziała, że to kolega ze szkoły, który kiedyś się w niej podkochiwał.– Widzisz, gdybyś za niego wyszła, byłabyś teraz właścicielką restauracji – odparł mąż. – Nie, Barack. Gdybym za niego wyszła, on teraz byłby prezydentem. Uśmiecham się za każdym razem, kiedy przypominam sobie tę historię – oczywiście samo wsparcie nie wystarczy. Praca własna, pomysł, doświadczenie, odrobina szczęścia, autopromocja – bez tych elementów trudno będzie o zbudowanie biznesu na solidnych podstawach. Ale zdrowe, wspierające relacje dają nam przestrzeń i fundamenty dla tej konstrukcji. Sheryl Sandberg, szefowa operacyjna Facebook Inc., w książce „Lean in. Włącz się do gry” pisze: „najważniejszą decyzją ZAWODOWĄ, jaką musi podjąć kobieta, jest to, czy będzie miała życiowego partnera i kto nim będzie.” Co nam mówią badania? Z badania Pameli Stone i Meg Lovejoy z 2004 r.* wynika, że w 2/3 przypadków głównym czynnikiem podjęcia decyzji o rezygnacji z pracy przez kobiety byli… mężowie. Bo ktoś musiał wypełnić rodzicielską lukę. Jak pisze o tym badaniu prof. Joan Williams: – Podczas gdy kobiety prawie jednogłośnie opisywały swoich mężów jako wspierających, mówiły też, że ci sami mężowie nie chcieli zmieniać swoich harmonogramów pracy ani zwiększyć udziału w opiece nad dziećmi. Z kolei w badaniu absolwentów Harvard Business School ponad połowa mężczyzn wyraziła oczekiwanie, że ich kariera będzie miała pierwszeństwo przed karierą żony, z kolei prawie żadna kobieta nie liczyła, że jej kariera będzie na pierwszym miejscu. Na polskim gruncie tego rodzaju badań nadal brakuje, ale obawiam się, że wyniki byłyby jeszcze bardziej rażące. W 5-letnim badaniu przeprowadzonym na próbie 5000 osób przez Washington University w St. Louis dowiedziono, że istnieją cechy partnerów, które wpływają na skuteczność w obszarze zawodowym – na wzrost satysfakcji z pracy, lepsze zarobki, awans. To sumienność, dobra organizacja, wytrwałość i zdolność działania zadaniowego – czyli jednym słowem: wsparcie. Budowanie poczucia bezpieczeństwa w drobnych, codziennych sprawach, które są podstawą funkcjonowania człowieka i nas uczy okazywania wsparcia w związku? Oczywiście systemowo nikt. Uczymy się poprzez konfrontację (naśladownictwo lub przeciwstawianie się) z wzorcami rodzinnymi. Umiejętność, która jest kluczowa w budowaniu relacji, w rozwoju osobistym, zawodowym, w kształtowaniu poziomu i jakości życia jest konsekwentnie pomijana przez system szkolnictwa zawodowego i wyższego. Nawet w najlepszych w Polsce uczelniach biznesowych próżno szukać warsztatów z budowania relacji partnerskiej. Jeżeli jednak podejmiemy próbę codziennej pracy nad relacją dziś – jest szansa, że nasze dzieci otrzymają wzorce, które zaoszczędzą im sporo czasu, rozterek i pokażą nowy wymiar rozwoju, mając przed oczami zdrową, wspierającą relację. 5 podstawowych zasad codziennego wsparcia w rozwoju zawodowym partnera Partner nie jest Twoim konkurentem – konkurencja w związku niszczy życzliwość i tworzenie wspólnoty Związek może być źródłem inspiracji dla Ciebie – pod warunkiem, że oboje się rozwijacie, zmieniacie, rośniecie. Rozwój partnera może być też Twoim rozwojem Jeśli czujesz, że rozwój partnera negatywnie wpływa na Twoją samoocenę i powoduje zazdrość – pilnie skorzystaj z pomocy z psychoterapeuty, to pomoże Ci pozbyć się toksycznych uczuć i znaleźć lepszą perpektywę Rozmowa i życzliwa komunikacja to najlepsze sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami Każdy z nas się boi, że nie radzi sobie wystarczająco dobrze, każdy ma obawy i każdy potrzebuje wsparcia – nawet jeśli sprawia wrażenie, że ze wszystkim świetnie sobie radzi. Pamiętaj o tym – słabości czasem nie widać na pierwszy rzut oka. A jakie są Wasze doświadczenia – czy wsparcie partnera wpływa w zauważalny sposób na Wasze wyniki zawodowe? Podzielcie się z swoimi spostrzeżeniami! * Pamela Stone, Meg Lovejoy, Fast-Track Women and the “Choice” to Stay Home: Was gorąco do udostępniania tego artykułu i śledzenia nas na Facebooku i Instagramie. Do przeczytania kolejnym razem :-) Przeczytaj poprzedni artykuł: Firma rodzinna – oto 7 zagrożeń pracy z życiowym partnerem

. 384 59 424 145 23 317 320 253